Als columnist en radiomaker, maar ook als oud-politicus, ga ik graag in discussie met iedereen en over onderwerpen waarvan ik in ieder geval iets weet, of waarover ik me laat informeren. De laatste jaren doe ik dat ook op social media. Heel vaak kom ik dan een mening tegen waarvan ik denk: hoe kom je erbij, wie wordt hier nu weer nagepraat of je hebt het ècht bij het verkeerde eind? Dan wil ik me wel eens, met “gevaar voor eigen leven”, in de discussie storten met wat onderbouwde tegenargumenten. Want van zomaar iets roeptoeteren ben ik niet. Dat laat je wel uit je hoofd als je 21 jaar lang je achterban hebt vertegenwoordigd in het politieke bedrijf. Loze argumenten of onwaarheden worden in die kringen terecht snoeihard afgestraft, vooral ook door scherpe journalisten.
Heel vaak zie ik iets, waarvan ik denk… kom op…. dat is gewoon niet waar, waarom schrijf je dit, wie wil je opjutten, beduvelen of beledigen? Het is dan vaak controleerbaar een onwaarheid. Meestal ook nog geschreven door iemand die zó bang is voor zijn eigen schrijfsels dat dat niet onder eigen naam gaat en met een of ander duivels plaatje of malle vlaggetjes in het profiel.
Ik ga dan regelmatig een weddenschapje aan. Ik voorspel dan na hoeveel reacties men hard op de persoon gaat spelen, gaat schelden, dreigen, over de vorm gaat zeuren of het onderwerp wil veranderen. Meestal gebeurt dat al na de 2e of 3e inhoudelijke reactie mijnerzijds. Dan begint men over linksmensch, wegkijker, dombo, gutmensch of erger. Ik moet dan vooral ook eens een echte baan zoeken! Na dit argument denk ik dan gelijk: dacht het niet! Het is geweldig om juist te leven van mijn uitkering, iedere maand. Uiteraard met vriendelijke dank aan de belastingbetaler.
Ook komt het heel vaak voor dat men dan dus over de vorm begint. Ik had het dan anders moeten opschrijven. Meestal is de reactie van de reaguurder heel slecht geschreven, maar dan wel met woorden die ik liever niet hier bij Joop opschrijf. Het komt ook regelmatig voor dat je het bijvoorbeeld over het belachelijke gebruik van een terrasverwarmer hebt en dat ze het binnen 3 reacties al over de het “alternatieve feit” hebben dat ik een speelbal ben van het World Economic Forum (ja ècht waar). Allemaal bedoeld om het vooral niet meer te willen hebben over die terrasverwarmer.
En ja, het komt ook nog voor dat ze gaan mailen. Ook uiteraard met zo’n mal e-mailadres. Dan gaat men vaak nog verder en krijg ik allerlei bevelen en eisen voorgeschoteld. Ik heb altijd de grootste moeite om er niet te glimlachen. Overigens zitten er soms ook serieuze mails tussen die ik met alle liefde netjes beantwoord.
Nu weer terug naar die weddenschapjes. Ik win heel erg vaak die weddenschap. Veel te vaak! Het is eigenlijk zorgelijk, want meestal wed ik om een goedkoop flesje rosé ofzo. Ik wil ook mijn omgeving niet op al te hoge kosten jagen.
Daarom mijn oproep aan de reaguurders, gewoon voor mijn gezondheid: stop met dingen roepen waar je niets van weet en, als je mij dan treft in een discussie, niet doen wat ik hier omschreef. Want als jullie zo doorgaan, word ik een alcoholist.
Verschenen bij Joop van BNNVARA