Soms denk ik: Ik stop ermee.

Ik besef dat ik juichende reacties op internet krijg van lieden met gekke buitenlandse vlaggetjes en dwaze namen. Juichreacties omdat men denkt dat ik stop met stukkies schrijven. Ze hebben vette pech, want ik mag van onze uitgever u weer ‘n jaartje verrassen met mijn mening.  En nu mijn stukje voor deze week.

Het wordt al jaren ons op het hart gedrukt. We kunnen niet zó doorgaan. De aarde kan onze leefstijl niet aan. We moeten samen toch echt een beetje anders gaan leven. Sommige gewoonten kunnen heus niet meer, want dat kost teveel energie, vervuilt de lucht en zorgt voor water- en afvalproblemen. Ik heb al 28 jaar zonne-energie, rij al 26 jaar hybride auto’s en biologisch voedsel is hier al tientallen jaren normaal. Niks om voor op mijn borst te kloppen! Maar wat zie ik om mij heen?

Nou: groen eruit, tegels erin! Terwijl we weten dat dat bijdraagt aan de wateroverlast en hittestress. Om tegelwippen wordt gelachen. Mensen gaan weer massaal met vliegvakantie, terwijl we weten dat het een ramp is voor het milieu, mensen uit de slaap houdt en voor gezondheidsklachten zorgt bij o.a. kinderen. De meeste koophuishoudens hebben nog steeds niet geïnvesteerd in zonnepanelen, terwijl de energieprijzen hoog en de paneelprijzen laag zijn. Biologisch of veel diervriendelijker vlees staat bij veel mensen niet op het menu. En zo kan ik even doorgaan. En hele volksstammen schelden op mensen die het beste voorhebben met de planeet.

Ik heb geen kinderen en kan makkelijk denken: na mij de zondvloed. Wat maakt het mij uit. Ik ga me suf vliegen. Ik ga weer voor het goedkoopste voedsel in plaats van het dier- en milieuvriendelijkste. Ik knikker gewoon al mijn afval in één bak, want scheiden is voor dummies. Voor mijzelf hoef ik geen rekening te houden met de aardbol. Ik kan erop los leven. Maar ja, dat doe ik toch weer niet. Niet 3 keer met het vliegtuig weg, niet mijn tuin betegelen en niet doen alsof het milieu iets is waar ik me niks van moet aantrekken. Nee, niet doorgaan met plunderen van de aardkloot. Ik probeer oprecht mijn steentje bij te dragen aan een duurzame toekomst voor ons allemaal, maar soms denk ik: Ik stop ermee. Fijne feestdagen!

Dit bericht is geplaatst in Columns, Diversen, Luchtvaart. Bookmark de permalink.