Effe rekenen!

De verkiezingen zijn alweer een maand achter de rug en de formatiepogingen zijn in volle gang. Ik vind daar eigenlijk niks van. Ik kijk ernaar met de spreekwoordelijke bak popcorn. Maar een paar dingetjes vallen me wel op.

Er werd me verteld dat ik ons land weer terugkrijg. Dat was een totale verrassing voor me, want ik wist niet dat ik het kwijt was. En dan heb ik het teruggekregen, wat moet ik er dan mee?  Ook wordt me voorgespiegeld dat de grenzen dicht moeten. Dat is wel balen want dan kan ik er ook niet meer uit. Dan wordt opeens een kerstmarkt bezoeken over de grens wel een hele uitdaging. En hoeveel douaniers heb je nodig om 1450 km grens dicht te houden.

Maar daar gaat mijn punt eigenlijk niet over. Ik word duizelig van alle getallen die me om de oren vliegen. Ik krijg ze maar niet kloppend. Zo moet het eigen risico van de zorg worden afgeschaft, de zorgkosten gaan fors omhoog, de huurtoeslag omhoog, nieuwe wegen worden aangelegd, de politie moet beter worden betaald, de zorgmedewerkers mogen ook wel eens beter af zijn, de brandweer mag ook wel goed worden gewaardeerd, aan defensie moeten miljarden meer worden uitgegeven en zo kan ik nog een hele reeks uitgavenverhogingen opdissen uit de onderhandeling. Aan de andere kant hoor ik dat de accijnzen op benzine omlaag moeten, de inkomstenbelasting fors omlaag moet, erfbelasting niet omhoog mag, multinationals niet méér belast mogen worden, hogere vliegbelastingen niet mogen doorgaan, de energiebelasting moet worden verlaagd en zo kan ik wel even doorgaan.

Even kort door de bocht: De uitgaven gaan fors omhoog en de inkomsten gaan, in de voorstellen, vet omlaag. We leerden op de basisschool al dat dat verkeerd gaat. Vraag het maar aan de mensen die in de schuldhulpverlening zitten! Ik begrijp er dan ook niets van dat mensen steeds pleiten voor lastenverlagingen en dat ze voorzieningenverhogingen voorspiegelen. Dat gaat namelijk helemaal niet samen. Bedenk dit dus als men weer roept: “we verlagen de belastingen!” Mijn reactie is altijd, als men daarmee komt, en dat zou u ook eens moeten doen tijdens de feestdagen: “effe rekenen!” Fijne kerst en jaarwisseling!

Dit bericht is geplaatst in Columns, Politiek. Bookmark de permalink.