In deze tijden van corona-ellende schieten we elkaar natuurlijk te hulp. De regering heeft zelfs een enorm plan om het bedrijfsleven te ondersteunen. Maar is daar geen kritische noot bij te plaatsen? Ik denk van wel.
In ondernemerskringen, ik was er ook een, is het bon ton om te praten over belastingontwijking. En heel vaak blijft het niet bij ontwijking, maar vindt men een constructie om dat ook effectief in de praktijk te brengen. Ook is het heel normaal om te klagen over de “hoge” belastingen. We hebben zelfs heel veel gedoe gehad over de afschaffing van de dividendbelasting. Het Franse KLM en Transavia betalen vrijwel geen belastingen.
En nu slaat de crisis toe. En nu staan juist ook de bedrijven die niets betalen vooraan om de hand op te houden bij de belastingbetaler. Ze moeten dus gered worden van de ondergang, terwijl de bedrijven nagenoeg niets bijdroegen aan de belastingpot, waar het geld uit moet komen.
Ik vind dat eigenlijk onbestaanbaar. Het is vreselijk voor de werknemers van die, soms buitenlandse, bedrijven. Daar staan de banen op de tocht. Maar is het wel eerlijk dat we in tijden van winsten niet meedelen en in tijden van rampspoed moeten dokken? Ik ben dan meer van de harde lijn. Niets betaald? Niets krijgen, hooguit lenen tegen marktrente. Ik reken er eigenlijk op dat de regering ook met die bril kijkt naar de hulpvragers.
Het roer moet om bij de leiders van die bedrijven. Daar hoort een andere belastingmoraal te worden ingevoerd. Niet belasting ontwijken, maar trots zijn dat er wordt bijgedragen aan de samenleving. Ook de ZZP-er, die nu geholpen gaat worden, moet bedenken dat dat alleen maar kan omdat we het geld bij elkaar hebben gesprokkeld via belastingen.
Dus stop onmiddellijk met het stoer doen over slimmigheden om belastingen te ontwijken en begin met enthousiast belasting betalen.
Verschenen bij Weekblad Groot Nissewaard & Joop van BNNVARA