Nog een paar dagen en dan is het Kerstmis en 2021. Dit is een mooie tijd om terug te kijken en vooruit te denken. Een tijd waarin men best wel vergevingsgezinder is dan de rest van het jaar. Het zal ‘m zeker ook zitten in de teksten die we traditioneel lezen en horen. “Vrede op aarde en in de mensen een welbehagen!”
Tijdens mijn dagelijkse beslommeringen als belangenbehartiger en programmamaker kom ik heel vaak gedrag tegen dat ècht niet kan. Dan gaat het vaak om instanties, maar ook om mensen die sociale media misbruiken. Het komt niet meer zelden voor dat functionarissen direct in de hoogste versnelling staan tijdens de ”klantencontacten” of hardnekkig niet antwoorden. Botheid, stemverheffing en wegduiken in lange procedures is steeds vaker regel dan uitzondering. De “klant is koning” en medemenselijkheid is men dan even vergeten. Dat kán gebeuren. De druk om te presteren is allang véél te hoog, onmenselijk hoog. De regels véél te strak. De uitvoerders van regels véél te gehoorzaam. “Computer says no”. Dat eist z’n tol als er fouten worden gemaakt, die mensen flink kunnen benadelen. Inzien dat het niet goed ging zou een teken van zwakte zijn, volgens “communicatiecowboys”.
Op social media gaan mensen bij het minste of geringste tegen elkaar tekeer. Heel vaak stiekem laf anoniem. Soms ook met naam en toenaam. Ook als ze er helemaal naast zitten met hun mening, of wat daar voor door moet gaan, blijft men volharden in botheden. Waarom eigenlijk? Het is zo makkelijk op te lossen.
Ik doe zelf al vele jaren niet moeilijk over mijn fouten. Ik ben natuurlijk ook hélemaal niet feilloos. Ik heb gemerkt dat eerlijke excuses maken gewoon helpt. Daarna kun je makkelijker de aangerichte schade herstellen. Het mooie is dat bijna iedereen oprechte excuses aanvaardt. Misschien is het iets om over na te denken in deze periode. Wellicht kan in 2021 het roer om, ook uit eigenbelang. Ik wens u alvast een excuusrijke Kerst en een sorry Nieuwjaar.