In ons landje kun je helemaal verstoken blijven van nieuws. Er zijn mensen die ervoor kiezen om alleen die tv kanalen te bekijken die geen nieuwsprogramma’s hebben. Ze luisteren naar muziekstreamingsdiensten en ze hebben een “nee-nee” sticker op de brievenbus. Hierdoor krijgen ze ook deze leuke krant nooit. Dat is wel een probleem. Want deze mensen hebben toch wel vaak een heel stellige mening, terwijl ze erkennen dat ze het nieuws niet volgen. Ik kom ze overal tegen en ga gerust met ze in discussie. Hun mening is dan eigenlijk, laat ik het zacht zeggen, gestoeld op drijfzand of iets te weinig kennis. Dat blijkt dan ook wel na enig heen en weer getyp en het schelden en tieren dat daarop volgt. Dat is best heel zorgelijk, want door geen krant te lezen, niet het radio- of tv nieuws te volgen en de discussies die daar plaatsvinden in de talkshows, missen de mensen heel veel info waarop men de mening kan baseren.
Maar wat moet je nu met mensen die er zelf voor kozen zich af te sluiten voor het nieuws. Moet je daar nu, als bestuurder, naar luisteren of niet? Waarbij luisteren vaak ook nog wordt verward met gehoorzamen. Moet je als gezagsdrager je oren laten hangen naar mensen die hun informatie, als ze die al krijgen, halen van oncontroleerbare bronnen. Moet je je besluiten en voorstellen aanpassen aan de mensen die zichzelf niet meer goed informeren? Moet je mensen, met een “fake name”, gehoorzamen die alles, wat ze ergens in de krochten van internet gevonden hebben, “fake news van de MSM” noemen? Moet je mensen gehoorzamen die “wetenschap ook maar een mening” vinden?
Ik vind dat je in bestuurlijke kringen wel moet luisteren naar alle mensen. Dat luisteren kan ook bijna niet anders, want heel veel mensen zijn tegenwoordig, liefst anoniem, heel luidruchtig. De neiging is om mee te gaan met dat lawaai en soms verbaal geweld, onder het mom van de “bezorgde burger”. Bestuurder, wees duidelijk dat je luistert maar stel vierkant: “Ik gehoorzaam niet!”