Ach, noem me een privacyfreak. Ik ben altijd nieuwsgierig wat instanties van me weten en wat ze van me verzamelen. We hebben de laatste tijd nogal schandalen gehad bij de overheden. Dat ging allemaal om fout gebruik van gegevens van nietsvermoedende burgers. Ik ben daardoor wel een beetje wantrouwend geworden. Vooral omdat overheden zó tégenstribbelen als je info vraagt. Ik maakte dat zelf al mee bij de Belastingdienst en de Gemeente Nissewaard. Het duurt ééuwen voor je iets te zien krijgt en soms is een groot deel van een dossier “zoek”. Dat is raar, maar ook wel weer geruststellend, want dan kunnen ze later nooit met die gegevens op de proppen komen. Want als voor mij geldt “wie niets te verbergen heeft, heeft niets te vrezen”, dan geldt dat helemaal voor de overheid. U weet wel, die instantie die over de belangen van iedereen moet waken en ook transparant moet zijn.
Je zou denken dat je machteloos staat tegenover de overheid, als het om je persoonlijke gegevens gaat. Dat is niet het geval! Maar ook bij bedrijven en verzekeraars ben je niet kansloos. Je kunt heel gemakkelijk openheid van zaken vragen als het over jezelf gaat. Dat is sterk verbeterd sinds de Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG). Je hebt recht op zo’n beetje alles van wat ze van je weten. En wat ook fijn is: als er gegevens niet kloppen kun je ze laten corrigeren en je hebt in een aantal gevallen zelfs het recht op verwijdering van gegevens. Het is een hele mooie wet en het is ook gewoon leuk om te weten wat ze allemaal hebben bewaard. Het kost niks en binnen een maand moeten ze alles leveren. Zelfs opgenomen telefoon- en Whatsappgesprekken moeten ze geven. Leuk om terug te luisteren/lezen!
Heel prettig is dat een voorbeeldbrief op de website van de Autoriteit Persoonsgegevens staat. Zoek op “Recht op inzage AVG”. Een kind kan de was doen en daarna schrik je waarschijnlijk van wat ze van je weten. Dus ja: je gegevens inzien? Ik zou het doen!