Minister Cora van Nieuwenhuizen wil Schiphol weer laten groeien. Daarvoor gebruikt ze argumenten die al lang ongeldig zijn verklaard.
Foto: Unsplash
Al een hele tijd zijn allerlei bewonersgroepen en bewonersvertegenwoordigers in gesprek met het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat. Dit alles om te bekijken of luchtvaart al dan niet kan groeien. Men noemt het “participatie”. Ik deed als voorzitter van de Vereniging Bewoners tegen Vliegtuigoverlast Rotterdam Airport (BTV-RotterdamAirport) tweemaal mee met die participatiegesprekken. Steeds kwam ik thuis met een naar gevoel in mijn buik. Worden we hier door onze eigen overheid geschiphold? Zijn die ontzettend aardige ambtenaren nou bezig met ons op het verkeerde been te zetten? Na vandaag zou je dat denken.
Tijdens die gesprekken bleek al heel snel dat er verschillen w aar te nemen waren tussen verschillende bewonersvertegenwoordigers en organisaties. Zo zijn er vertegenwoordigers die vooral aan de eigen omgeving denken en organisaties die het grotere geheel zien. Vertegenwoordigers die het niet zo erg vinden dat hun overlast minder wordt of gelijk blijft en de extra ellende bij een ander terechtkomt. Ze noemen dat spreidingsbeleid. Dat is vooral wrang voor de mensen waar geen overlast is, zoals bij Lelystad, of waar de overlast enorm zou gaan toenemen. Dan hebben we het over de regio Maastricht, Eindhoven en Rotterdam.
Keer op keer zijn de bewonersvertegenwoordigers gewaarschuwd voor de risico’s van polderen met uiterst kapitaalkrachtige partijen, zoals de Schipholgroep. De Schipholgroep beschikt over duurbetaalde professionele onderhandelaars. Daar kun je niet tegenop, als bewonersvertegenwoordiger met een baan ernaast. Dan moet je niet mee praten, maar tegen actievoeren.
Weer geschiphold
Vandaag kregen de bewonersvertegenwoordigers het deksel op de neus. Na een reeks “participatiebijeenkomsten”, het inleveren van goed onderbouwde zienswijzen en beloften dat ze zouden worden gehoord in het kader van “good governance”, beslist de minister dat ze gewoon gaat voor groei van Schiphol. Daar gaat je inzet, daar gaat al het meedenken, daar gaat je moeite, daar gaat je hoop. Hup, gewoon in de prullenbak. Weer geschiphold!
Naar mijn mening kan het de luchthavendirectie helemaal niet schelen hoe de leefomgeving eraan toe is. Voor hen geldt: wie heeft de grootste? Dat mag ook wel wat kosten, want in de luchtvaartsector worden enorme bedragen verloren. Heb je er aandelen in? Ik zou als de gesmeerde bliksem uitstappen.
Salamitactiek
Ik denk dat de policy van de VVD-minister en haar partij is: Schiphol met 40.000 vliegbewegingen laten groeien, omdat Lelystad nog niet open kan. Daarna alsnog Lelystad, met die beruchte aangekondigde list, openen en daar 45.000 vliegbewegingen laten plaatsvinden. Natuurlijk zonder dat die vluchten op Schiphol worden “teruggegeven”. Vervolgens Rotterdam en Eindhoven laten uitbreiden met 20.000, Maastricht met 10.000 en Groningen met 5000. Een salamitactiek met dikke plakken. Tel uit je winst: + 150.000 vluchten.
De minister gebruikt daarvoor de reeds lange tijd ongeldig verklaarde argumenten. Stillere en schonere vliegtuigen zegt ze. Maar dat is al zo vaak van tafel geveegd. Het is eigenlijk droevig om het haar te horen zeggen. Vliegtuigen worden vooral groter en lawaaieriger bij landing en starts. De minister weet dat, de ambtenaren weten dat, de deskundigen weten dat en de Schipholgroep weet dat.
Draagvlak
Klap op de vuurpijl is het feit dat de minister aankondigt met de bewoners te gaan praten over draagvlak… Uh… De minister heeft de omwonenden zwaar geschoffeerd en nu gaat de minister beginnen over praten met omwonenden?
Wat deden we met zijn allen dan de afgelopen tijd? Dat was dus helemaal voor niets. We zijn dus gefopt, aan het lijntje gehouden. Dat was dus gewoon nepparticipatie!