Driehonderd mensen op straat wegens fout werkgever
Vandaag kreeg een vriendin van me een ontslagbrief van haar werkgever. Ze moet eruit omdat ze geen genoegen neemt met een loonsverlaging van 20%. Een loonsverlaging omdat de werkgever verkeerd heeft ingeschreven op een aanbesteding. Samen met haar vliegen er bijna 300 anderen eruit. Veelal vrouwen met deeltijdbanen. Veel mensen in Haarlem liggen er nu wakker van.
Ze krijgen die loonsverlaging niet omdat ze niet goed hun werk deden of dat de werkzaamheden veranderen, maar omdat de werkgever een verkeerde calculatie heeft gemaakt en de overheid het goed vindt dat bedrijven onaanvaardbaar scherp concurreren. Naar nu blijkt over de ruggen van de werknemers.
De gevolgen van dit massa ontslag zijn enorm. Werknemers let op uw zaak, want de CAO is niets meer waard, nu dit massa ontslag door het UWV is goedgekeurd.
Wat is er, in het kort, aan de hand?
Een thuiszorginstelling schrijft te laag in op een aanbesteding van de WMO zorg. Ze denken dat goed te kunnen maken met een andere financieringsbron, maar dat blijkt later niet meer te mogen. De instelling komt in financiële problemen en komt met het lumineuze idee om van de laagstbetaalden in de organisatie een loonoffer te eisen van 20 – 30 %.
Deze loonsverlaging is in strijd met de CAO, omdat de taken van de werknemers niet veranderen. Dat deert de werkgever niet en men stapt naar de UWV voor een ontslagvergunning om de werknemers te ontslaan die gewoon betaald willen worden volgens hun arbeidsovereenkomst. UWV geeft een ontslagvergunning af, ondanks de heftige protesten van de werknemers en hun vakbonden. De gemeenteraad van Haarlem doet vrijwel niets!
Wat zijn de gevolgen van de beslissing van de UWV (overheid).
– In een flink aantal gevallen betekent dit ontslag dat er veel mensen werkloos worden, terwijl de thuiszorg broodnodig blijft.
– Ook blijkt nu een CAO niet veel meer waard te zijn, want als de werkgever aangeeft even geen geld te hebben verlaag je gewoon het loon van je werknemers, door de arbeidsovereenkomst eenzijdig te veranderen. En ga je als personeelslid niet akkoord, omdat je het simpelweg niet kunt veroorloven, krijg je ontslag.
– Een flink deel van de werknemers (vaak moeders met opgroeiende kinderen) zouden, als ze de loonsverlaging accepteren, onder de armoedegrens terechtkomen en moeten aankloppen bij de bijstand. Dus dan mag je ook nog eens je eigen huis en spaargeld opeten. Je moet ook nog eens gedwongen vrijwilligerswerk accepteren onder het mom van `wederkerigheid`.
– Een reeks werknemers belanden nu in een WW-uitkering die netto even zo hoog is als dat ze zouden werken voor deze onbetrouwbare werkgever. Overigens is WW, net zoals de WMO gelden, geld van de gemeenschap.
– Zorgbehoevenden raken hun vertrouwde thuiszorger kwijt, want die wordt ontslagen.
– Er zullen wachtlijsten ontstaan bij de zorgbehoevenden, veelal senioren op hoge leeftijd. Want ja…kom maar eens snel aan 250 nieuwe en ervaren thuiszorgers.
– Het imago van de zorg wordt door dit handelen van werkgever en UWV zeer ernstig aan getast. Voor je het weet komen ze met een gedwongen loonsverlaging.
Dit gebeurt allemaal omdat marktwerking is ingevoerd in de thuiszorg. Het gaat om winst en niet meer in de eerste plaats om het welzijn van klanten en werknemers. En de politiek vindt het goed, want de Haarlemse gemeenteraad steekt geen corrigerende vinger uit, terwijl ze zou kunnen weten dat er te laag is ingeschreven. Aanbesteding is aanbesteding!
Ik vind dit een grote schande. Vrije markt in de zorg maakt dus onschuldige, hardwerkende slachtoffers! Omdat de overheid, in dit geval, de aanbesteding doet is ze medeverantwoordelijk voor het teloorgaan van de zekerheden en goede afspraken voor de werknemers.
Wellicht staat er ook nog een verdwaasde geest op bij de UWV die zegt…. U weigerde een eenzijdige loonsverlaging dus u bent schuldig aan uw eigen werkloosheid, dus geen WW-uitkering. Dan zijn deze hardwerkende mensen nog een keer de klos, terwijl ze er part nog deel hebben aan het ontstaan van de problemen.
Ik ga niet in de zorg werken, ik ben wel gek, want afspraak is geen afspraak meer. Dat is slecht voor heel Nederland, want kennelijk is een CAO en een salarisafspraak niets meer waard.
Het is wachten op het overwaaien van deze zeer ernstige aantasting van het arbeidsrecht naar collega instellingen en andere sectoren op de arbeidsmarkt.