Foto: Unsplash
Vorige week waren de verkiezingen en voorafgaand verzeil ik altijd in leuke, soms felle discussies over de politiek en de samenleving. Soms kan ik niet meer volgen waarom mensen denken zoals ze denken. Soms zit ik te knipperen met mijn ogen en vraag me dan af: heb je dan zelf niet in de gaten dat je iets zegt dat helemaal niet te rijmen is? Eerder schreef ik al eens in deze krant een column over wat er dan gebeurt. Dan willen mensen nogal eens in de scheldmodus komen te staan. Maar eerlijk gezegd verbaast het me hoe mensen hun eigen argumenten onderuithalen.Zo sprak ik mensen over de mogelijke geluidsoverlast van windturbines. Een goed gesprek. En ja, als je gevoelig bent voor extreem lage tonen zoals ikzelf, dan kan dat heel naar zijn en ook je nachtrust kosten. Dus als dat zo is moet er iets aan gebeuren. Als dan vervolgens de overlast van steeds vaker en lager overvliegende vliegtuigen ter sprake komt, zeggen diezelfde mensen dat die overlastmelders niet zo moeten “zeiken”. Dan willen de mensen die overlast melden van windturbines vooral goedkoop met vakantie en stellen dat de overlastmelders die dichtbij een vliegveld wonen dus ervan wisten. Maar ja, dat argument kun je ook gebruiken bij de windturbines. Je wist toch dat je in een industriegebied bent komen wonen waar altijd geluid is? Men vraagt begrip voor de eigen overlast, en terecht, maar sluit de oren voor de overlast van anderen.
Zo werd men ook boos op mensen die naar het buitenland vertrokken en hun uitkeringen behouden. Ik wil het even niet hebben over fraude, want dat is gewoon fout. Maar ja, denk ik dan: ze hebben wel premies betaald en dus ook rechten. Die premies krijgt men niet terug. Dus ja…… Als je dan vraagt of men zelf ook graag premies betaalt en er nooit iets voor terug wil zien of dat men dan voor het terugbetalen van de premies is, dan krijgt zo’n gesprek meestal een narrige wending.
Ik begrijp daar niets van. Als je zelf overlast ervaart moet je ook begrijpen dat andere mensen ook overlast kunnen ervaren die een oplossing vereist. Als je verplichtingen hebt, heb je ook rechten. Als je mensen oplossingen en rechten ontzegt word je zelf ook niet geholpen. Je bent namelijk nogal inconsequent!
Reageren: column@alfredblokhuizen.nl