Foto: Unsplash
De Koran een gewelddadig boek? Nou…. in de Donald Duck kunnen ze er ook wat van.
Even leek het erop dat de leider van de eenmansbeweging uit het nieuws verdween. Heel even was de kilometerheffing belangrijker. Nu is hij weer helemaal bezig aan zijn comeback op het toneel van de politieke incorrectheid.
In de voorbode en nasleep van de 1e zittingsdag van de rechtbank, inzake verdachte Wilders, kwamen ze weer voorbij. Tientallen quotes werden weer over ons uitgestrooid. Ook die oneliner over de Koran en de Donald Duck. ik weet dat dat alweer een tijdje geleden is, maar het hield me toch altijd een beetje bezig.
Ik was een avond bij vrienden en zag daar de Donald Duck op de salontafel liggen. De heer des huizes was immers een grote fan van dit blad. Na een grapje te hebben gemaakt over de dikte van het blad en die beruchte opmerkingen van Geert WIlders ging ik er toch even in bladeren. Ik dacht in een oprisping dat dit de lectuur was die GW tot zich neemt in de tijd dat hij eigenlijk de wetenschappelijke rapporten moest lezen over immigratie, burgerrechten en etiquette. Maar goed het was maar een oprisping.
Eenmaal het blad open schrok ik toch wel. Is dit het tijdschrift dat als voorbeeld moet dienen voor de natie? Het begon al op bladzijde 3. Kwik, Kwek en Kwak die kattenkwaad uithaalden. Ook namen ze hun goedgelovige Oom Donald vreselijk in de maling. Typisch gedrag van hangjeugd, misschien wel straatterroristjes in de dop. Ze werden niet echt hard aangepakt, het bleef bij een vermanende toespraak van de ons zo geliefde oom. Vandaar dat deze jongeren iedere week opnieuw in de fout gaan.
Dan bladzijde 9. De oorzaak van de kredietcrisis in Duckstad lag voor me. Oom Dagobert zwom daar in het geld. Beter nog, hij dook van zijn duikplank in zijn zwembad vol bankbiljetten. Ondanks alles wilde hij nóg meer en gaf heel weinig om anderen. Alles voor een voller zwembad. Ook hier geen ernstige veroordeling, maar milde ironie.
Bladzijde 14 dan. Broer Konijn. Deze aflevering zat weer vol met geweld. Met de knuppel werd geprobeerd Broer Konijn weer eens te vangen. Helaas waren de booswichten Mijnheer Beer en Rein Vos net te iets langzaam om de held van het verhaal te verschalken. Noem het gerust zinloos geweld in de buitenruimte. Opnieuw geen ernstige vermaning aan het einde van het verhaal.
En dan last but not least op bladzijde 18 de Zware Jongens. Het zijn duidelijk draaideurcriminelen die iedere keer weer op pad gaan om anderen van hun bezittingen af te helpen. Ze zijn niet echt slim, want ze worden wel elke keer opgepakt. Maar op één of andere manier wordt er niet gepleit voor heropvoedingskampen of het toepassen van “three strikes is out” principe.
Terugkijkend met de wetenschap van nu, is het toch wel heel opvallend dat GW kiest voor dit softe blad als vergelijkingsmateriaal. In de verhalen wordt niet hard en meedogenloos opgetreden tegen slecht gedrag en daar strijdt hij toch voor?
De Koran een gewelddadig boek? Nou…. in de Donald Duck kunnen ze er ook wat van. Een opeenstapeling van ongewenst gedrag. Is dat dan ons goede voorbeeld? Dat is in gevoelige kinderhandjes toch een groot gevaar? Daarom zeg ik verbied de Donald Duck!
Als ik GW was geweest had ik Agent 327 genomen als voorbeeld. In die stripverhalen worden tenminste de geschetste problemen echt opgelost, samen met Olga Lawina. Daarbij wordt humor niet geschuwd. Dat laatste kunnen we de laatste tijd wel wat meer gebruiken.