Ik heb geklaagd over uitlatingen van het College van B&W in het openbaar. Naar mijn mening is er een grens overschreden omdat de het College mij beschuldigde van wetsovertredingen in een commissievergadering. Daartegen kon ik mij niet verdedigen. Die wetsovertreding maakte men niet hard. Ik vroeg om rectificatie, maar dat weigerde men. In de klachtenprocedure bij de “Klachtencommissie” die daarop volgde werden er meermaals zaken beweerd die bewezen dienen te worden, omdat ze mogelijk op het randje van laster balanceren. Ook weigerde men de geluidsopname van “mijn” hoorzitting te overleggen. Het geschreven verslag van de hoorzitting mist belangrijke passages.
De klachtenprocedure voldeed, naar mijn mening, niet aan de wettelijke regels m.b.t. zorgvuldigheid en onpartijdigheid. Zo bestond de klachtencommissie voor het grootste deel uit fractievoorzitters van de coalitiepartijen. De klachten gaan over het handelen van “hun” College.
Op verzoek van de Gemeente Nissewaard buigt de Ombudsman zich over de zaak.
Om te achterhalen waarop het College haar beweringen stoelde diende ik een WOB-verzoek in op 8 april 2019. Die werd veel te laat en slechts zeer ten dele gehonoreerd, waardoor een bezwaarprocedure noodzakelijk werd en is ingezet.
Inmiddels is er ook een WOB-verzoek ingediend om de geluidsopnamen van de hoorzittingen te overhandigen. Die werden in een eerder stadium geweigerd, zonder opgaaf van reden.
Om de privacy te beschermen van Collegeleden maak ik de documenten nog niet openbaar.