Synthetische kerosine voor de burgerluchtvaart, is dat realistisch? Nee!

Er wordt in de luchtvaartbranche wat af- en nagepraat over zogenaamde groene energie om de vliegtuigen erop te laten vliegen. Maar kan dit allemaal zomaar? Beluister hier een interview bij De Late Avond Nieuwsmagazine.

In de (download) Technology-Assessment-De-relevantie-van-de-productie-van-synthetische-kerosine-op-basis-van-CO2-uit-de-buitenlucht-voor-de-burgerluchtvaart, wordt daar antwoord op gegeven. Dr. ir. ing. Cees Blokhuizen uit Eindhoven zocht het uit voor u. Conclusie: Technisch kan het, maar de schaalgrootte zorgt voor enorme technische en maatschappelijke problemen. Er is ook nog een gigantisch geldprobleem en het vraagstuk waar je alle duizenden kerosinefabrieken wereldwijd laat.

Dit rapport neemt één van de populairste bestemmingen als voorbeeld en rekent alles uit. Dus, wat is er allemaal nodig om de lijndienst Schiphol – New York op synthetische kerosine te laten vliegen.

Er zijn vele vragen te beantwoorden als men begint aan een onderzoek naar de mogelijkheden naar, zogenaamde, “groene” brandstoffen. Dit rapport gaat niet op alles in, maar geeft wel antwoorden op vragen. Vragen zoals “hoe ziet dat er nu uit” en “wat heb je allemaal nodig” of “hoeveel energie heb je er voor nodig”.  De antwoorden zijn wel verbijsterend. Er wordt heel makkelijk gedacht over het maken van kunstkerosine. Maar echt simpel is het allemaal niet. We kunnen gerust stellen dat het grootschalig maken van kunstkerosine in Nederland geen oplossing is en eigenlijk ook gewoon niet gaat, vanwege o.a. het ruimtegebruik van de fabrieken en de beperkte productieruimte voor beschikbare groene elektriciteitsopwekking. De proeffabrieken die worden gepland zijn weggegooid (subsidie-) geld!

Onbeantwoorde vragen in dit onderzoek zijn:

  • Is grondstoffen verbranden überhaupt wel groen?
  • Van wie is de lucht? Want opeens is buitenlucht een grondstof.
  • Is synthetische kerosine maken wel “groen” als er niet voldoende duurzaam geproduceerde elektriciteit voorhanden is en de capaciteit voor o.a. huishoudens en openbaar vervoer verdringt?
  • Is het niet ridicuul om “duurzame brandstoffen” te maken met fossiele grondstoffen?
  • Welke infrastructuur heb je nodig om het te maken, op te slaan en te transporteren?
  • Is kunstbrandstof een oplossing voor het lawaai dat vliegtuigen maken?
  • Wat doet het met de omgeving als je miljoenen m3 lucht CO2-vrij , 24/7/365, een fabriek uit laat waaien?
  • Wat doet het met de gezondheid van de omwonenden van vliegvelden? De uitstoot blijft grotendeels. Het lawaai blijft onveranderd.
  • Er wordt geopperd om in de Sahara een zonnepark te bouwen van 62,5 miljard m2. Kan dat zomaar? Is dat geopolitiek wel een optie in een instabiele omgeving met b.v. dictators en 3 kernmachten (in spé)?
  • Heel belangrijk: Wie gaat dat betalen? We hebben het al snel over 1000-en miljarden aan investeringen, die niet zomaar via de kapitaalmarkt binnen te halen zijn. De website Schipholwatch zocht het verder uit.
  • Willen we dit nu echt, alleen om te kunnen vliegen?

Om een indruk te geven hoeveel er nodig is aan energie voor de luchtvaart, hieronder een staatje. Het is slechts een vingeroefening. Er zitten wellicht een aantal aannames in die niet helemaal scherp zijn, maar het blijft allemaal binnen de normen van de ordegrootte.

Onze conclusie: Synthetische kerosine voor de burgerluchtvaart gaat het niet worden. Het is geen realistische oplossing. Het is  enorm energie-intensief en geen oplossing voor lawaai en de uitlaatgassen. Het blijft immers het verbranden van grondstoffen! Dat betekent dat het niet circulair is en een belasting blijft van de leefomgeving. Daarbij is het zeer duur! De mediaberichten over het toepassen van deze brandstof zijn veel te optimistisch en schuren tegen mileiding aan!

 

 

Dit bericht is geplaatst in Columns, Luchtvaart. Bookmark de permalink.