Er wordt in de luchtvaartbranche wat af- en nagepraat over zogenaamde groene energie om de vliegtuigen erop te laten vliegen. Maar kan dit allemaal zomaar? Beluister hier een interview bij De Late Avond Nieuwsmagazine.
In de (download) Technology-Assessment-De-relevantie-van-de-productie-van-synthetische-kerosine-op-basis-van-CO2-uit-de-buitenlucht-voor-de-burgerluchtvaart, wordt daar antwoord op gegeven. Dr. ir. ing. Cees Blokhuizen uit Eindhoven zocht het uit voor u. Conclusie: Technisch kan het, maar de schaalgrootte zorgt voor enorme technische en maatschappelijke problemen. Er is ook nog een gigantisch geldprobleem en het vraagstuk waar je alle duizenden kerosinefabrieken wereldwijd laat. Lees verder
Het was vorige week weer een woest weekje voor alle mensen die in Nederland zijn komen wonen of nazaten zijn van immigranten. Ze kregen weer van van alles de schuld. Ja er waren ernstige rellen in 020. Heel ernstige rellen. Rellen, waarbij je, als je het geluid van de tv uitzette, dacht aan een gemiddelde ontmoeting tussen voetbalhooligans van diverse pluimage. Vuurwerk, vernielingen, rennende jonge mannen. 
Er wordt vaak flink uitgepakt over de fantastische werkgelegenheid en de enorme economische impact van vakantievliegveld Zestienhoven. Honderden miljoenen euro’s en tienduizenden banen worden er dan in de strijd gegooid, alsof je als Rotterdammer straks zonder vliegveld geen droge boterham meer op je bord krijgt. Maar klopt dat beeld wel? 
Mensen die mij een beetje kennen weten dat ik me inzet voor mensen die onvoldoende stem hebben. Zo ben ik de trotse voorzitter van veruit de grootste bewonersvereniging op het gebied van vliegvelden. De vereniging kent men in de regio als BTV-Rotterdam Airport. Ik vertegenwoordig met alle liefde zo’n 4500 gewone mensen in de regio van Zestienhoven. 
Ik ben een katholiek opgevoede man. Ik schopte het zelfs ooit tot misdienaar. Daardoor weet ik dat we elkaar, geheel volgens de joods-christelijke traditie, met nieuwjaar alle goeds toewensen. We wensen zelfs “welbehagen” toe. Dus ik was er helemaal klaar voor, zo rond middernacht van de 31e december. Er zou zeker een reeks fijne wensen en complimenten mijn richting op komen. Dat gebeurde ook! 
De verkiezingen zijn alweer een maand achter de rug en de formatiepogingen zijn in volle gang. Ik vind daar eigenlijk niks van. Ik kijk ernaar met de spreekwoordelijke bak popcorn. Maar een paar dingetjes vallen me wel op.
Toen ik deze eerste woorden schreef dacht ik: wat doe je nou? En toch laat ik de opening staan. Ik wil het wel uitleggen. Kijk, ik heb geen kinderen, ik ben in de herfst van mijn leven en Ik heb een aandoening waardoor ik 2050 niet kan halen. En toch bemoei ik me in een discussie over dat jaartal. Want willen we deze aarde nog redden van een klimaatramp moeten we aan de slag, en niet zo’n beetje ook. 
Om de paar jaar komen dezelfde onderwerpen voorbij. Het lijkt net of er nooit iets verandert en of er nooit iets wordt geleerd van de vorige keer. Verbazingwekkend!
Het lijkt wel amusement in de talkshows. Men speculeert er wat op los wat Israël gaat doen met Gaza. Opgewonden roept men dat er al 360.000 reservisten zijn opgeroepen om, mogelijk, Gaza binnen te vallen en opnieuw te bezetten. De records die worden gebroken worden steeds opgesomd. Maar zien we niet een paar dingen over het hoofd? Zwijgen ze liever aan die talkshowtafels over een paar zaken? 
Tja, de verkiezingen komen eraan en dan word je weer doodgegooid met verkiezingsretoriek. Het is haasje over, bij sommige partijen, als het om straffen gaat bij delicten. Vaak slaan ze daarover op de borst. Ze slaan ook regelmatig hartstikke door met hun veiligheidsfetisjisme, zeker als we de criminologen beluisteren. Soms hoor je er niks van, maar staat het wel in hun uitgangspunten. 
Het maakt niet uit hoeveel onderzoeken er zijn over toenemende veiligheid en afnemende criminaliteit. Het maakt nog minder uit hoe hoog het geluksgevoel is in ons land. Het maakt al helemaal niets uit hoeveel “technische middelen” men inzet. Een deel van de politiek blijft u vertellen dat Nederland een poel van verderf, geweld en roof is. 
Ik hoor de hele tijd dat mensen terug moeten naar hun “eigen land”, omdat “ze” Nederland aan het “omvolken” zijn. Rare term trouwens dat “omvolken”. Het wordt gebruikt door, hou je vast, “etno-nationalisten”. Steeds meer mensen die “Iedereen is van de wereld en de wereld is van iedereen” zingen, praten dat na. Op harde toon wordt geroepen: “Rot op naar je eigen land!” 
Heeft u ook de laatste ontwikkelingen gezien en gehoord over het gedrag van de vliegindustrie? Je weet eigenlijk gewoon niet wat je hoort en ziet.
Het mag niet van de huisregels, het (stiekem) opnemen van een rechtszaak. Dat staat soms aangekondigd in de rechtbank en soms zegt een rechter dat ook aan het begin van een zitting. Maar is dat ook terecht en is dat wel in het belang van een verdachte of klager?
De reactie van KLM is natuurlijk voorspelbaar.
Wat hebben we toch een malle Gemeenteraad en college van burgemeester en wethouders. Ze lobbyen wat af, het lijkt wel een hobby!
Leest en hoort u ook regelmatig mensen die hun trieste verhaal doen over wat hen is overkomen? Vaak zijn ze dan boos, verdrietig of gewoon heel erg teleurgesteld. Ze zijn dan, om maar wat te noemen, te grazen genomen door vrienden, familieleden of collega’s. Maar ook zijn ze vaak besodemieterd door bedrijven of instellingen. 
Soms krijg ik dingen niet bij elkaar in mijn hoofd. Regelmatig zie ik gebeurtenissen voorbij komen waarvan ik denk: zijn we van het padje af? Hebben mensen geen geweten, of leven ze in een wereld waar heel veel zaken niet worden genoemd of genegeerd?
Als columnist en radiomaker, maar ook als oud-politicus, ga ik graag in discussie met iedereen en over onderwerpen waarvan ik in ieder geval iets weet, of waarover ik me laat informeren. De laatste jaren doe ik dat ook op social media. Heel vaak kom ik dan een mening tegen waarvan ik denk: hoe kom je erbij, wie wordt hier nu weer nagepraat of je hebt het ècht bij het verkeerde eind? 
In ben een zelfkastijder. Ja èch wèl! Ik ben zo’n type dat met regelmaat vergaderingen van Gemeenteraden volg en er ook inspreek. Soms als belangenbehartiger namens FNV-leden met een uitkering, dan weer als ondersteuner van een PVV Raadslid die door zijn eigen partijgenoten werd gecriminaliseerd en bedreigd, dan weer als vertegenwoordiger van de grootste bewonersorganisatie van Nederland m.b.t. vliegverkeer (www.btvrotterdam.nl & www.schipholwatch.nl). 
Op de socials zie je BBB coryfeeën juichen over hun mogelijke overwinning tijdens de komende Statenverkiezingen. Ze zijn nu al in feeststemming. Maar daar is wel iets bij op te merken.
De meeste lezers van deze site weten dat ik de belangen behartig van diverse groepen en mensen. Dat gaat om mensen die zwaar te lijden hebben onder het lawaai en de luchtvervuiling van vliegverkeer, cliënten van sociale diensten, maar ook het belang van een individueel PVV-gemeenteraadslid die in zijn veiligheid en belang werd bedreigd. 
Wat is de tijd snel gegaan. Dit is alweer de 100e column voor ons huis aan huisblad. Toen ik dat zag dacht ik: goh wat is nou de column die me het meeste is bijgebleven? Zonder aarzeling is dat de column van 12 februari 2019. De titel is: “Ik word zo een drankorgel!” De redactie van Groot Nissewaard schreef er het dringende verzoek bij: “Help Alfred s.v.p. niet aan de drank”. 
De branchevereniging van reisorganisatoren negeert een heel groot deel van de reisbranche!
De Raad van State laat feitelijk toe dat overheden informatie verstrekken waardoor je in strafrechtelijke problemen kunt komen! Het is een heel verhaal, voortkomend uit een ruim 350 pagina’s dossier, maar het is wel belangrijk. 
Ik besef dat ik juichende reacties op internet krijg van lieden met gekke buitenlandse vlaggetjes en dwaze namen. Juichreacties omdat men denkt dat ik stop met stukkies schrijven. Ze hebben vette pech, want ik mag van onze uitgever u weer ‘n jaartje verrassen met mijn mening. En nu mijn stukje voor deze week. 
Vandaag werd duidelijk dat de Nationale Ombudsman forse kritiek uitte op het seponeringsbeleid van het Openbaar Ministerie. Een van de problemen is dat mensen in een situatie komen waarin ze een “strafblad” oplopen zonder dat ze door een rechter zijn veroordeeld. Van dat strafblad kom je, omdat het OM vaak niet overgaat tot correctie van een seponeringscode, niet af. Daar kun je veel last van krijgen. Daarover klaagde ook ik bij de Ombudsman. 
Heeft u wel eens een Raad/Staten of commissievergadering bijgewoond? Dat kan tegenwoordig ook gewoon thuis achter je computer of smart-tv. U krijgt dan een mooi inkijkje van hoe het daar aan toegaat.
Ik ben een “zo nu en dan” bezoeker van ons theater De Stoep. U weet wel, dat ruimteschip langs de Schenkelweg in Spijkenisse. Ik was nooit voorstander van dat futuristische gebouw, ter vervanging van het theater aan het Uitplein. Het kostte een partij geld, allemachtig! Ik was ooit bestuurder van een actiegroep “Stop de sloop van de Stoep”. 
We hebben net Prinsjesdag achter de rug. En wat werd er weer gestrooid met geld. Het leek wel de vooravond van een landelijk verkiezingsjaar! 
Ik ben best wel een fervente gebruiker van de sociale media. Behalve dat ik daar vaak flink wordt uitgescholden door lieden met de allergekste namen en vlaggetjes, lees ik daar ook de stoerste commentaren op mensen die zich inzetten voor stad en land. Soms is het te lachwekkend om te lezen, zo bot en stompzinnig is het. 
Je krijgt het de hele dag naar je hoofd geslingerd door luidruchtige, puinstortende en blokkerende “bezorgde boeren” en reaguurders: “Er wordt niet geluisterd naar de boeren”. Ook de media nemen dit ogenschijnlijk onbekritiseerd of klakkeloos over van de mannen met tractoren die de samenleving opzettelijk proberen te ontregelen. 
Vorige week verscheen er in het AD een uitgebreid verhaal over het steeds maar toenemende aantal camera’s in Rotterdam. Daar beginnen raadsleden zich wel achter de oren te krabben. Men begint zich na vele jaren af te vragen wat het nu eigenlijk oplost. Dat krabben mag nu ook wel eens gaan beginnen in onze gemeente. Ook binnen onze gemeenteraad bestaat het idee om 
Je kunt als burger in Nederland een strafblad oplopen terwijl je onschuldig bent. En het kwijtraken van die aantekening is een hele klus.
Er is heel veel discussie over de luchtvaart. We weten het intussen allemaal wel. Het is zeer vervuilend en maakt erg veel lawaai. Dat veroorzaakt permanent gezondheidsproblemen rond de luchthavens. Eigenlijk is daar weinig aan te doen, behalve zeer fors minder vliegen. Toch worden we doodgegooid met allerlei (on-) mogelijke technofixenom ons te laten geloven 
Heeft u dat ook wel eens? Dan lees je iets wonderbaarlijks of zie je prachtige plaatjes en dan denk je: Ja zeg, dat gaat zomaar niet! Heel vaak komt dat uit de hoek van politici of bazen van grote bedrijven. Vaak komt er dan iets bij van “innovatie” of prachtige getallen die eigenlijk onmogelijk kunnen kloppen. 
Nu gisteren de stikstofplannen zijn gepresenteerd, is duidelijk dat onze boeren zwaar worden getroffen. Vooralsnog als enige sector en dat is onterecht. 
Al meer dan een jaar worden we doodgegooid met reclamespotjes van een Amerikaans beveiligingsbedrijf. Dag in dag uit worden we bang gemaakt voor mogelijke inbraken. En dat bedrijf heeft natuurlijk dé oplossing voor uw angst op een inbraak. Dat is een bekende marketingtruc! Dat gaat overigens met behoorlijk slecht geacteerde spotjes. De bestrijding van die angst mag overigens u wel wat kosten! 
Wat een nieuws! KLM houdt een wedstrijdje duurzaam vliegen. Dat was zaterdag te lezen in het 
Ojee, ben ik nu opruiende taal aan het schrijven? Komt straks justitie achter me aan om me corrigerend toe te spreken? Ik hoop van niet, want ik doe aan vrijheid van meningsuiting.
En weer is er een oorlog waardoor ongelofelijk veel mensen op drift raken. Vreselijk! Ik kan er bijna niet naar kijken. Eerst al die oorlogen die door het westen zijn begonnen en dan nu weer de Russen. Het is een aaneenschakeling van geweld, dood en verderf met als gevolg miljoenen ontheemden.
Kent u dat gevoel? U ziet een mooie video over een handige innovatie die de wereld geweldig gaat verbeteren. De reacties zijn lovend en u merkt dat u deelt in het enthousiasme. Een voorbeeld vloog laatst voorbij op LinkedIn. Een personenauto met motorpech hield in zijn eentje een hele file mensen op. Maar niet getreurd, want daar kwam een best wel kleine drone aanvliegen die de auto soepel wegtakelde. 
Dat is wat je mensen vaak hoort eisen. Er lijkt in ons landje veel weerstand te bestaan tegen het afdragen van belastingen. Op websites, Facebook en ander media blijken mensen vaak flink tekeer te gaan tegen de belastingheffers. “Zakkenvullers zijn het allemaal” lees en hoor je dan vaak. Maar is het wel terecht en is het wel handig om minder belastingen te willen betalen? 
Schiphol moet zorgen dat er balies zijn en meer voorzieningen zodat de luchthaven kan functioneren, maar heeft minder te zeggen over de werkwijze van de luchtvaartmaatschappijen dan directeur Benschop doet voorkomen.
Wilders ging enorm tekeer tegen collega Kamerleden met een niet-Nederlandse achtergrond. Maar ook tegen onder anderen familieleden van Kamerleden en een echtgenoot van een minister.
Wij mensen zijn wel een beetje wonderlijk bezig. We maken deel uit van de schepping, maar we vinden alle andere schepselen Gods maar lastige wezens. Steeds vaker zien we wilde dieren in natuurgebieden maar als oorzaak van overlast. In het landbouwgebied worden die dieren alleen maar gezien als schadepost. 
Het is aan de orde van de dag in de media. Er worden deskundigen gevraagd naar hun mening of onderbouwing van een standpunt. Vaak gaat het om mensen met titels als professor, doctor, ingenieur of meester. Maar gaat dat wel altijd goed? Ik zeg: NEE! Heel vaak gaat het verkeerd omdat de verkeerde deskundige vragen beantwoordt. 
Je moet je toch echt afvragen waarom wij dieren straffen, vaak ook ernstige verwondingen laten oplopen, omdat wij bang zijn van de medemens uit een ander land. Ik zie bijna iedere dag beelden van dichte grenzen. Hoge hekken, gevaarlijk prikkel- en razordraad.Kilometers en kilometerslange muren en afrasteringen.
Sta ik gezellig in één van de twee rijtjes bij de viskraam klaar om als goede en afvallige katholiek op een vrijdag verse zeevangst in ontvangst te nemen. Staat er een mevrouw van dik in de 50, zonder mondkapje, superstoer te doen en met zeer luide stem te verkondigen dat ze absoluut géén coronavaccinatie gaat nemen. Haar man en zoon gingen dat ook he-le-maal niet doen. 
In deze tijd zijn er allemaal beschouwende vergaderingen tijdens begrotingsbehandelingen in de politieke arena’s. Ik ben een beetje een nerd (hoho, niet te enthousiast bevestigen op Facebook of hieronder bij de reacties!), dus ik luister dan naar die vergaderingen in verschillenden gemeenten. En er valt me een soort van rode draad op. 
De laatste tijd kijk ik, in plaats van een talkshow, naar “Voor de rechter” Op RTL5 en RTLXL. Ik vind dat een absolute aanrader voor mensen met een makkelijke mening over de rechtspraak. Ik moet zeggen dat iedere aflevering weer boeit. Het zijn gewone zaken, gewone overtredingen, gewone mensen. Het zijn vaak mensen die gewoon iets superstoms hebben gedaan en daarvoor verantwoording moeten afleggen bij de rechter. 
Als je zaken beter wilt regelen, zoals een schonere lucht, een stillere omgeving, een echt gelijke positie van vrouwen, goede burgerrechten en zo nog een hele rij van verbeteringen voor iedereen, dan krijg je steevast toegeroepen dat we niet het beste jongetje van de klas moeten willen zijn. Dat gebeurt dan in een tijd dat ons landje ongeveer onderaan allerlei lijstjes staat, of hooguit in een middenmoot, achter Cyprus ofzo. 
Ik schreef het al eerder in onze mooie krant. In de politiek worden heel veel trucjes gebruikt om vaak helemaal niks te zeggen. Heel veel mensen trappen daarin, zelfs politici. Die trucjes worden aangeleerd door communicatiedeskundigen. Je moet daar als lokale politicus maar tegen opgewassen zijn. Bij landelijke partijen bestaan hiervoor nog cursussen, maar lokale partijen hebben die lol helemaal niet. 
Je ziet ze steeds vaker, aangewakkerd door tv spotjes over beveiliging die de onveiligheidsgevoelens versterken, camera’s aan de gevels van woonhuizen en bedrijfspanden. Daardoor worden steeds vaker hele straten in de gaten gehouden. Dan komt de vraag opborrelen: kan dat allemaal zomaar? Wie geeft de camerabezitter het recht om God en iedereen in de gaten te houden? 
Zo te zien komen ze er al snel. Het duurt nog even, zou je zo denken, maar ze zijn toch al in aantocht: de gemeenteraadsverkiezingen. Iedere week zie je artikelen in ons mooie huis-aan-huisblad waarin Raadsleden hun, al dan niet bewezen, heldendaden van de afgelopen jaren ten toon spreiden. Het is het ene succes voor en het andere succes na! 
U leest het ook wel in de krant en ziet het op de buis: burgemeesters die de ene na de andere stoere maatregel aankondigen. Dat doen ze ook nog eens in tijden dat er statistisch niet zo vreselijk veel aan de hand is. Waarom gebeurt dat steeds, vroeg ik me af. Wat is toch die behoefte om stoere taal uit te slaan en na ieder incident nieuwe vrijheidsbeperkende maatregelen te nemen die de hele bevolking treft. 
Het is zo’n beetje aan de orde van de dag in kranten en andere media. Er worden deskundigen gevraagd naar hun mening of onderbouwing van een standpunt. Vaak worden dan die standpunten of meningen verkondigd door mensen met mooie titels als professor, doctor, ingenieur of meester. Dat is natuurlijk prachtig, maar gaat dat wel altijd goed? 
Dan sla je de krant open en er staat weer een enorm artikel waarin de A4-Zuid ten tonele wordt gevoerd. Toen dacht ik: zijn er weer verkiezingen in het land? En jawel hoor. De Gemeenteraadsverkiezingen komen eraan. Dan komen de holle frasen weer boven tafel. Dan komen dezelfde argumenten en stoere teksten weer van vooral lokale partijen zonder zetels in Den Haag. Steeds dezelfde teksten, steeds dezelfde partijen. Dat gaat al een jaar of 20 zo. En zijn we daar dan mee geholpen? Welnee! 
Sommige lezers zullen denken: wat zegt die oude pacifist nu weer? Is de bliksem bij hem ingeslagen? Je zou het denken, maar ik speelde toch opeens met die gedachte.
U heeft het misschien al gelezen of gehoord. De wetgeving met betrekking tot het welzijn van dieren is flink gewijzigd. De wet bepaalt, en ik zeg het in mijn eigen woorden, dat je dieren mag houden, maar dat ze wel hun natuurlijke gedrag moeten kunnen vertonen. Dat heeft wel gevolgen voor iedereen die een huisdier houdt. Honden in te krappe hokken houden? Mag niet meer. Parkieten alleen in een kooi opsluiten? Afgelopen. Konijnen opgesloten houden in te kleine hokken? Finito. Wilt u een huisdier houden? 
De covidpandemie heeft nogal wat gevolgen. Een van de vele gevolgen is het verstoren van de natuur. In de eerste periode was het tamelijk rustig in de spaarzame natuurgebiedjes in Nederland. Tijdens de eerste tijd van de avondklok werden er in de avond en nacht veel minder dieren doodgereden. Dat is passé! 
Heeft u dat ook wel eens? Dan lees je iets en dan denk je: lees ik dat nu heel goed, of zit er een stofje in mijn ogen? Even wrijven en dan kom je tot de schokkende ontdekking dat iets er echt staat!
Er is heel veel discussie over de versoepelingen in de coronacrisis. Ik schreef daar eerder al over. We zouden allemaal “smachten” naar van alles en nog wat, terwijl we juist hebben laten zien dat we heel goed kunnen zonder heel veel zaken. Zo zijn we helemaal niet slechter geworden van thuiswerken, stiltes in de avond door een avondklok en heel veel minder reizen naar spotgoedkope bestemmingen. 
Vorige week presenteerde Zestienhoven een plan om met elektrische vliegtuigjes te gaan vliegen naar Groningen
Deze week maakte wethouder Victor Everhardt (D66) van de Gemeente Amsterdam 
Volgens de talkshows zitten we allemaal te “smachten”. Smachten naar een veel te goedkope vliegvakantie naar overvolle resorts aan buitenlandse kusten van landen met dubieuze regimes. Resorts, ik vertaal het even naar toeristengevangenissen, waar we kennelijk naar moeten uitkijken volgens de reisbranche. Toeristengevangenissen! Want, zo blijkt uit de gegevens, 
Je kent het wel. Je probeert uit te slapen in het weekend, of je moet tijdig naar bed vanwege een vroegertje de volgende dag en dan komen ze weer hoor, die middelbare mannen op hun motoren.
Wij mensen zitten te klagen over de avondklok. Het is allemaal zo lastig en er wordt zelfs beweerd dat jongeren er zwaar geestelijk onder lijden. Zoals altijd kijken we maar één kant op. De “ik“ kant. “Ik” moet altijd, overal en anytime ergens naartoe kunnen reizen. “Ik” mag niet belemmerd worden in mijn consumptiegedrag en snelheid. Daarbij komt nog het “mijn” 
De luchtvaartindustrie schermt graag met de zegeningen van kunstkerosine. Dat is vliegtuigbrandstof die gefabriceerd wordt van CO2 en (liefst) groene waterstof. Wat ze er niet bij vertellen is dat het maken van kunstkerosine enorme hoeveelheden stroom kost.
Als je werkloos wordt en een uitkering ontvangt krijg je te maken met een sollicitatieplicht. Terecht natuurlijk, want als je kunt werken en voor jezelf kunt zorgen moet je dat ook doen. Daar hoort een sollicitatieplicht bij. Maar hoe die plicht nú is geregeld leidt tot volslagen belachelijk situaties. Niet alleen dat, maar ook tot ongewenste gevolgen. Gevolgen voor de werklozen, maar ook voor de werkgevers. 
Dat is een dreigende ramp voor vrijwel heel werkend Nederland. Weg mooi huis, weg mooie auto, weg welzijn!
U zult wel denken: Daar hebben we hem weer, die vreselijke linkse rakker. Maar lees toch even dit kleine stukje uit! We mogen volgende week allemaal aan de bak. Hop, naar de stembus. Maar wat gaan we dan stemmen? Gaan we luisteren naar de getrainde lijsttrekkers op televisie en radio of gaan we luisteren naar ons eigen geweten? Wat wilt u echt? 
Het is weer verkiezingstijd, een tijd waar tegenwoordig de trollen, bots en anonieme reaguurders weer overuren draaien. Hele dagen word je lastiggevallen met allerlei berichten die je op andere gedachten moeten brengen. Als bekend is dat je een bepaalde richting op denkt krijg je het soms zwaar. Je wordt gebombardeerd met haatmail, scheldkanonnades, en andere onheuse bejegeningen.
Zo word ik om de haverklap lastiggevallen, uitgescholden en zelfs valselijk beschuldigd van het plegen van strafbaar handelen door “consultants” en register mediators die staan ingeschreven in het MfN-register. Dit slechts omdat ze mijn rol van belangenbehartiger niet accepteren of verwerpen. Vrijwel nooit wordt de inhoud, van wat ik te berde breng, deugdelijk bestreden. Lees verder →